De heksenprocessen in Salem, gehouden van februari 1692 tot mei 1693, waren de vele hoorzittingen en vervolgingen van personen die beschuldigd werden van het praktiseren van hekserij in het koloniale Massachusetts. De heksenprocessen resulteerden in de executie van 20-mensen, waaronder 14-vrouwen, waarvan op één na allemaal werden uitgevoerd door op te hangen. Daarnaast stierven vijf anderen, waaronder twee baby's, in de gevangenis. Ondanks het feit dat deze processen de Salem-onderzoeken werden genoemd, werden de eerste hoorzittingen uitgevoerd in verschillende steden, waaronder Andover, Ipswich, Salem, en het dorp Salem in 1692. Het hof van Oyer-and-Terminer hield de beruchte proef in 1692.
Overzicht
In februari 1692 beweerden twee jonge meisjes in het dorp in Salem dat de duivel hen bezeten had. Ze beschuldigden andere dames ook van het beoefenen van hekserij. De beschuldiging verspreidde de angst door de hele stad, en een speciale rechtbank werd gevormd in Salem om de processen af te handelen. De first lady die beschuldigd, veroordeeld en opgehangen werd voor hekserij was Bridget Bishop. 18 volgde meer vrouwen Bridget naar de Gallows Hill en meer dan 150-vrouwen, kinderen en zelfs mannen werden beschuldigd van hekserij. Tegen het einde van september was 1692, de waanzin rond de processen, verdwenen en veranderde de publieke opinie tegenover de zaak tegen de heksenprocessen. Hoewel de rechtbank het vonnis later herriep en de beklaagden werden vrijgelaten en de schadeloosstelling aan hun families werd toegekend, bleef de bitterheid in Salem voortduren. De pijnlijke geschiedenis van de heksenprocessen duurde eeuwenlang.
The Origin of the Salem Witch Trials
Eeuwen vóór de Salem-processen geloofden veel mensen, zowel christenen als andere religies, dat er een krachtig bovennatuurlijk wezen (de duivel) bestond dat de mensen kwaadaardige krachten gaf, zoals de hekserij om anderen pijn te doen in ruil voor loyaliteit jegens hem. Het idee van hekserij verspreidde zich over heel Europa van de 1300s naar de 1600s en duizenden mensen die beschuldigd werden van hekserij werden in Europa geëxecuteerd. Sterker nog, de Salem-processen begonnen toen de waan van European Hitchcraft eindigde. In 1689 begon er een oorlog tussen de Engelse heersers, Mary en William, en de Fransen over de Amerikaanse koloniën die de oorlog van Koning Williams worden genoemd. De oorlog verwoestte delen van Quebec, Nova Scotia en de staat New York, en stuurde de vluchtelingen naar Essex County in Massachusetts en specifiek naar het dorp Salem. De vluchtelingen benadrukten de meeste natuurlijke hulpbronnen in Salem, die een bestaande rivaliteit tussen de families die de rijkdom in de haven beheersen en degenen die van de landbouw afhankelijk waren, verergerden. Een controverse gebrouwen over de 1st geordende predikant van Salem, dominee Samuel Parris en de plaatselijke bevolking haatten hem vanwege zijn zelfzuchtige aard en starre methoden. De dorpelingen geloofden dat de duivel de controverse beïnvloedde.
De eerste gevallen van hekserij
In januari begonnen 1692, Reverend Samuels nicht Abigail Williams (11 jaar oud) en dochter Elizabeth (9 jaar oud) met hysterie-achtig gedrag. De meisjes uitten ongewone geluiden, schreeuwden, gooiden dingen en veranderden zichzelf in vreemde posities. De dokter beschuldigde het gedrag van hekserij. Een ander elf jaar oud meisje genaamd Ann Putnam beleefde soortgelijke afleveringen. Onder de druk van magistraten John Hathorne en Jonathan Corwin gaven de meisjes drie dames de schuld voor het betoveren van hen: Sarah Osborne (een arme dame), Tituba (de slaaf van Reverend Samuel's Caribbean) en Sarah Good (een bedelaar).
Hoe begon de heksenjacht?
In maart begonnen lokale rechters van 1692 de drie dames dagenlang te ondervragen op verdenking van hekserij. Twee van de dames beweerden onschuldig te zijn, terwijl de Caribische slaaf Tituba bekende de meisjes te betoveren. Ze gaf toe dat de duivel haar bezocht en stelde voor dat ze hem diende. Tituba beschreef zelfs de afbeeldingen van de rode kat, zwarte hond en een zwarte man die haar zijn boek aanboden dat ze had ondertekend. Ze gaf ook toe dat andere heksen op zoek zijn om de puriteinen te vernietigen. De rechtbank stuurde alle drie de dames naar de gevangenis. Tituba's bekentenis leidde tot een stroom van vragen en beschuldigingen die resulteerden in het aanrekenen van Martha Corey, die een loyale christen was. Haar arrestatie heeft ertoe geleid dat veel mensen de rechtszaken in twijfel hebben getrokken. De gouverneur beval de oprichting van de Oyer en de Terminer Court om de zaken in de arrondissem*nten Middlesex, Essex en Suffolk te horen en te regelen. De zaak van Bridget Bishop was de eerste zaak die voor de jury werd gehoord en ze werd beschreven als een levend niet-puriteins leven en voor het dragen van vreemde kostuums en zwarte kleding. Ze werd ook ondervraagd over haar vacht die was gescheurd en gesneden. Bisschop beweerde onschuldig te zijn, maar ze werd schuldig verklaard en werd de eerste dame die werd opgehangen omdat ze een heks was. Vijf personen zijn in juli 1692 opgehangen, in augustus nog vijf mensen en in september van hetzelfde jaar nog acht mensen.
De arrestaties uitdagen
Cotton Mather, een predikant, schreef een brief aan het gerecht met de vraag om verdachten niet te veroordelen op visioenen en droomverklaringen, maar de gouverneur ontkende zijn pleidooi. In oktober schreef 3, 1692, Increase Mather, de vader van Cotton Mather en de toenmalige president van Harvard, aan de gouverneur die het gebruik van bovennatuurlijk bewijs in de processen afkeurde. Ten slotte accepteerde de gouverneur het pleidooi, wat resulteerde in de preventie van meer arrestaties, de vrijlating van vele verdachten en de ontbinding van de rechtbank in oktober 29, 1692. De gouverneur creëerde het Hooggerechtshof van Judicatuur, dat slechts drie mensen uit de 56 veroordeelde. Phipps vergaf alle gevangenen die met hekserij waren beledigd in 1963, maar de schade was al geleden. De rechtbank veroordeelde 19-gevangenen om te worden opgehangen, veel mensen veroordeeld voor hekserij stierven in de gevangenis en de rechtbank beschuldigde meer dan 200-mensen ervan heksen te zijn.
The Aftermath
Na de processen en het doodvonnis van onschuldige mensen hebben veel mensen, waaronder rechter Sewall, openlijk de fouten die tijdens de hoorzittingen zijn gemaakt, bekend. In 1697 bestelde de rechtbank een vastendag en bad hij voor het ongeluk van Salem-slachtoffers. In 1702 verklaarden de rechtbanken dat de Salem-onderzoeken onwettig waren en de kolonie een herstelwetsvoorstel doorberekende in 1711, waarin stond dat de goede namen en rechten van de verdachte hersteld waren en dat hun erfgenamen financiële compensatie hebben verleend. Massachusetts verontschuldigde zich officieel voor de tragedie in 1957, meer dan 250 jaar later. De heksenprocessen bedreigden de toenmalige regering van Massachusetts Bay, en het betekende het einde van het puritanisme als de macht in Massachusetts en wantrouwen in de regering. Niet langer zou een gewijde minister de belangrijkste adviseur van de staat zijn, of zou de gouverneur de vertrouwde partner van de wetgevende macht zijn.
